Co zrobi premier? To pytanie zadajemy sobie wszyscy tu na lodowisku i na pewno nie inaczej jest przed milionami telewizorów. Spocone ręce ściskają komórki, pulsujące, nabrzmiałe żyły czół, ściskodołkożołądki jak Polska długa i szeroka.

Czy pan premier jest w stanie odpowiedzieć na zadany z taką siłą cios? Czy jego mistrzowie PR-u znajdą sposób na zniwelowanie strat? Napięcie rośnie, napięcie rośnie.... urosło już do tego stopnia, że otrzymujemy sygnały o przepalających się żarówkach... Jeszcze chwila, jeszcze chwila...

Zaczyna się. Światła zmieniły się na ciemnofioletowe, z oddali niespiesznie nadpływa monotonna, jękliwa muzyka o rytmach jakby z arabskiego folkloru, namiętna tą podskórną, drażniącą namiętnością jaką przesiąknięta jest polska polityka.

Uderzenie punktowca. Środek lodowiska. Patrzymy jak urzeczeni. Nic dziwnego, tu ma się rozstrzygnąć także nasza przyszłość.

Wtem, gdzieś z zzakulisowego niebytu, wyłania się on. Zajmuje miejsce w samym środku jasnej plamy zakreślonej reflektorem. Spod niezwykle długich, sztucznych rzęs błyskają jego znane wszystkim wilcze oczy perwersyjnie korespondując ze znajdującym się na głowie czerwonym kapturkiem. Publiczność w studiu zahipnotyzowana. W domach przed telewizorami martwa natura. Przypalająca się zupa nie jest w stanie oderwać nikogo od ekranu. Zaczyna poruszać biodrami, wolno, wolno, szybciej...muzyka zaczyna się dławić własnym szaleństwem, biodra premiera przyprawiają o szok znajdujące się przypadkiem w studiu Tahitanki. Oczy wszystkich skupione są na jego futerkowych stringach i na czymś co porusza się na ich przedzie. Drobiazg skupiający uwagę kołysze się najpierw zgodnie z rytmem nadanym mu przez biodra, potem jakby dostaje własnej energii podskakując w górę i w dół. Nie wiemy jeszcze co to jest, ale któryś z kamerzystów na pewno zrobi zbliżenie.

Tak! Na wielkim telebimie pojawia się...tak!! Kłódeczka!!! Przywiesił kłódeczkę!!!

Noooooo... proszę państwa.... trudno o bardziej czytelny sygnał dla wyborców!

Asceza. Tak, asceza niezbędna politykowi, na którego barkach ma spocząć los narodu. Myślę, że zostanie to docenione. Piękne, po prostu piękne.

Sms-y nadlatują jak stada drapieżnego ptactwa zwabionego odgłosami bitwy. Jeszcze chwila...chwila....

„-Oooooo.....”- jęk zawodu jaki wydała publiczność można przyrównać jedynie do reakcji widzów na kolejny film Andrzeja Wajdy. A było naprawdę blisko...

0,03%! Tyle zabrakło premierowi do wyrównania stawki. Tak niewiele a jednak...

Ostateczne wyniki rywalizacji o prezydencki fotel poznamy po przeliczeniu punktów jakie kandydaci otrzymali w debacie wyborczej na procenty poparcia.

Popatrzmy bo właśnie pokazują się na telebimie.

Pan prezydent 14 pkt za „kastrata”. To chyba rozstrzyga sprawę bo u premiera znacznie gorzej. Tylko 3 pkt za „chama” i 4 za „buca”. Sytuacja zaczyna się klarować.

„Wzdęty kartofel” wprawdzie 9 pkt, ale odpowiedź w postaci „germańskiego szczeniaka” za 7 pkt powinna wystarczyć. Zero dla premiera za „durnia”(uznane za plagiat) choć „klonowaty jabolopijca” owszem, 9 pkt. „Menda żoliborska” 6, „maradona spod trzepaka” 5, pozostałe 5, 7, 4...

O! Rzutem na taśmę premier spróbował „helskiego zasrańca”, ale te 10 pkt chyba nie wystarczy. Zobaczymy. Już trwają przeliczenia... jeszcze chwila...chwila....

A więc jednak!! Po raz kolejny pan premier zostaje wielkim przegranym!

Nie on, na którego wszyscy stawiali, lecz pan prezydent zajmuje trzecie miejsce w tegorocznych wyborach prezydenckich!