Jak w Rosji buduje się śmigłowce

W czasie wojny wyprodukowano tutaj 11 334 dwupłatowych samolotów Po-2, co stanowi 10% produkcji wojennej tego typu maszyn.









W 1951 roku rozpoczęto masową produkcję śmigłowca Mi-1, następnie został on zastąpiony przez model Mi-4.









W roku 1956 Kazańskie Zakłady Lotnicze rozpoczęły produkcję maszyn na eksport.









W 1965 zaczęto produkcję śmigłowca Mi-8 i był to punkt zwrotny w historii fabryki. Na podstawie doświadczeń z tym modelem powstał później Mi-17, który jest produkowany do dziś.









Od początku roku 2000 produkcja stale rośnie i w roku 2012 przekroczyła 100 maszyn rocznie.









Dziś zakład jest największym na świecie producentem śmigłowców średniej klasy.









Specjalista do spraw środowiska dba, aby w zakładzie nie zalęgły się szczury i myszy.









Produkowane tu maszyny znajdują odbiorców w Rosji, w krajach WNP, w południowo-wschodniej Azji, Afryce oraz południowej i centralnej Ameryce. Łącznie z produkcją części zamiennych kazańska fabryka prowadzi sprzedaż do 90 krajów.









Śmigłowce produkowane są w wielu wersjach - transportowe, pasażerskie, ratownicze, wojskowe, VIP i wiele innych.


















W 2013 roku korporacja "Rosyjskie Śmigłowce", do której należą zakłady w Kazaniu, wypuściła 35% światowej produkcji śmigłowców bojowych, 17% superciężkich śmigłowców o masie startowej ponad 20 ton i 56% światowej produkcji śmigłowców średniej masy startowej 8-15 ton.






Maszyny można zamówić z jedną z dwóch wersji łopat wirnika - metalowymi lub kompozytowymi. Te pierwsze są cięższe, ale tańsze w serwisowaniu i wymianie.



"Czarna skrzynka" znajduje się w belce ogonowej.






Średni śmigłowiec transportowo-pasażerski Mi-38.



Maszyna mieści na pokładzie do 30 pasażerów.