W 1849 roku w Nevada City pojawiła się młoda dziewczyna Eleanor Dumont, na którą zwróciło uwagę całe miasto. Piękny strój, ładne perfumy, wyrafinowane maniery - robotnicy z kopalni nie widywali takich kobiet na co dzień.

Zaledwie kilka dni po przybyciu do miasta Eleanor udała się do jednego z domów hazardowych, wybrała stolik dla siebie i zaprosiła wszystkich do gry. Chętnych było mnóstwo: dla robotników ujrzenie tak luksusowej damy graniczyło z cudem, więc wszyscy chcieli z nią przebywać. Eleanor zawsze wygrywała. Niektórzy mówili, że była zbyt uwodzicielska podczas grania, inni twierdzili, że kobieta oszukuje, ale mimo to po kilku miesiącach takiej gry młoda kobieta kupiła sobie własny dom gry.


W jej lokalu, zwanym „Vingt-et-un” (tj. „Dwadzieścia jeden”) nie było miejsca na chamstwo i wulgaryzmy. Robotnicy, którzy przychodzili w brudnych butach, byli wypraszani z lokalu. Klientów przyciągała ogólna atmosfera tego miejsca. Jeśli mężczyźni przegrywali - przynoszono im kieliszek szampana, a jeśli wygrywali - gospodyni osobiście gratulowała zwycięzcom.

Z biegiem czasu piękno Eleanor Dumont zaczęło zanikać, kobieta roztyła się, a nad jej górną wargą pojawił się wąs. Podczas jednej z gier nieudacznik, pijany górnik, który właśnie przegrał w karty, nazwał Eleanor Madame Mustache, i to określenie przylgnęło do niej.


Po pewnym czasie pani Dumont, zmęczona życiem w Nevadzie, przeniosła się do innego miasta. Kobieta nigdy nie pozostawała długo w jednym miejscu, przenosiła się ze stanu do stanu, niezmiennie otwierając tam domy hazardu. Zaskakiwała wszystkich swoimi umiejętnościami gry w karty, otrzymała też kolejny przydomek „The Brilliant Dumont”.

Ale dobra passa i wygrane nie przyniosły kobiecie szczęścia. Nieudane życie osobiste, intrygi oszustów udających przyjaciół tylko po to, by wyciągnąć od Eleonor pieniądze, doprowadziły do tego, że kobieta zaczęła pić.

W jej domu hazardowym nie podawano już szampana, lecz whisky. „Dżentelmenów” zabawiały dziewczęta lekkich obyczajów, a Eleanor nauczyła się przeklinać jak szewc.


Kolejna przeprowadzka przywiodła Madame Mustache do małego miasteczka Bodie (Kalifornia). Pod względem finansowym wszystko szło dobrze, jak zawsze, ale w duszy Eleanor Dumont zagnieździł się dziwny niepokój. Z powodu depresji kobieta zaczęła zażywać pigułki nasenne w dużych ilościach, popijając lekarstwa whisky, a następnie przerzuciła się na morfinę.

W dniu 8 września 1879 roku jak zwykle spędzała czas przy stole z kartami. Tego dnia nie miała szczęścia. Kobieta przegrała około 300 dolarów i następnie wyszła z lokalu.

Wczesnym rankiem jej ciało zostało znalezione przez pasterzy na obrzeżach miasta. Obok niej leżała butelka morfiny i notatka, z której wynikało, że Eleanor jest zmęczona życiem. Tak zakończyło się życie legendarnej królowej pokera, Madame Mustache.

Gwoli sprawiedliwości należałoby jeszcze dodać, że wąsy Eleanor Dumont przyciągały ludzi tak samo jak jej mistrzowska gra w karty.